LECTIONARIUM

van de

TRIDENTIJNSE MIS

Elfde zondag na Pinksteren

De eerste brief aan de Korintiërs 15:1-10 Broeders, ik herinner u aan het Evangelie, dat ik u heb gepreekt, dat gij ook hebt aangenomen, waarop gij gegrondvest zijt, en waardoor gij zult worden gered, zo gij vasthoudt aan de zin, waarin ik het u heb verkondigd; in de veronderstelling althans, dat gij niet helemaal onnadenkend zijt gaan geloven. Want vóór alles heb ik u overgeleverd, wat ik zelf had ontvangen: Christus is voor onze zonden gestorven volgens de Schriften; Hij is begraven, de derde dag is Hij verrezen volgens de Schriften; en Hij is verschenen aan Kefas, daarna aan de twaalf. Vervolgens is Hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders tegelijk, waarvan de meesten thans nog leven, en slechts enkelen zijn ontslapen. Daarna is Hij verschenen aan Jakobus, toen aan alle Apostelen. Het laatst van allen verscheen Hij aan mij als aan de misdracht. Ja waarlijk, ik ben de allerminste der Apostelen, niet waardig Apostel genoemd te worden, daar ik Gods Kerk heb vervolgd; maar door Gods genade ben ik, wat ik ben, en de genade, die Hij me schonk, is niet ijdel geweest, maar meer dan alle anderen heb ik gezwoegd; niet ik, maar Gods genade met mij.

Het Evangelie volgens Marcus 7:31-37 Toen Hij weer uit de streek van Tyrus vertrok, ging Hij over Sidon naar het meer van Galilea, midden in het gebied der Dekápolis. Daar bracht men een doofstomme naar Hem toe, en smeekte Hem, dien de hand op te leggen. Hij nam hem ter zijde buiten de kring van de menigte, stak de vingers in zijn oren, spuwde, en raakte zijn tong daarmee aan. Hij zag op naar de hemel, slaakte een zucht, en zeide tot hem: Effetá, dat is: ga open. En terstond werden zijn oren geopend, en de band van zijn tong werd losgemaakt, en hij sprak goed. Hij verbood hun, het iemand te zeggen. Maar hoe strenger Hij het hun verbood, des te luider ze het vertelden. Ze stonden ten hoogste verbaasd, en ze zeiden: Hij heeft alles wél gedaan; de doven doet Hij horen, en de stommen doet Hij spreken.